- Ej czekaj o kogo Ci chodzi?- spokojnie zamyka drzwi i podąża za mną do kuchni, gdzie siadłam na blacie i czekałam na wyjaśnienia
- Paulina- warczę przez zaciśnięte zęby
- A o nią- obiera się o blat tuż obok mnie- To moja była. Byliśmy razem gdy zacząłem tu grać ale szybko okazało się, że leci na moją kasę- nic nie odpowiadam tylko przytakuje i upijam łyka wody z butelki
- Pytała się czy dalej jesteś taki dobry w łóżku- wypowiadam te słowa beznamiętnie wpatrując się w przestrzeń przede mną
- Z Tobą jestem jeszcze lepszy- obraca się i teraz znajduje się między moimi nogami- Przy Tobie wszystko jest inne. Rozumiesz?- łapie mój podbródek by zmusić mnie do spojrzenia w jego oczy- Wszystko wydaje się takie łatwe, może prócz tych kilometrów które nas dzielą. Jednak ja wiem, że dam rade a to dla tego, że Cię kocham i nie zamierzam tego zmieniać, tak?- kiwam tylko głową i opieram swoje czoło o jego obojczyk
- Ale ja tak cholernie się boję, że mogę Cię stracić. Wiem, że możesz mieć dziewczynę tutaj, blisko tuż obok. Nie musiał byś wyczekiwać kolejnego spotkania i tęsknić. Możesz mieć idealną dziewczynę. Tego się boję, że mnie zostawiasz- przyciągam go do siebie i chowam twarz w zagłębienie jego szyi
- Nie masz się czego bać. Mam Ciebie a ty jesteś dla mnie idealna pod każdym względem. No może pomijając twoją zazdrość. Ale to jest słodkie- szepcze w moje włosy po czym odciąga mnie od siebie i spogląda w oczy- hmm... Rozumiemy się?
Popołudnie minęło nam na oglądaniu TV i obiedzie. Właśnie sprzątaliśmy po obiedzie kiedy Niko zadał mi pytanie
- Skarbie, idziemy na kolacje?- zdziwiłam się
- A nie możemy zjeść w domu?- usadowiłam się na blacie kiedy chłopak wyciągał sok z lodówki
- Ale ja bym chciał Cię gdzieś zabrać, kino, kolacja- zdziwiłam się bo Penchev wiecznie wolał zostać w domu
- No dobrze to ja idę do sypialni po ubrania i zacznę się szykować
- Załóż sukienkę- cmoknął mnie w usta
- Chyba śnisz- zeskoczyłam z blatu i odeszłam. Wybór stroju nie zajął mi długo. Po długiej kąpieli osuszyłam ciało, założyłam ciuchy i zaczęłam myć zęby. Na moje nieszczęście na koszulkę spadła mi pasta
- Kurwa!- wymsknęło mi się. Rozebrałam się po czym w samej bieliźnie udałam się po coś innego do ubrania
- Kusisz- mruknął Niko kiedy tylko pojawiłam się w pomieszczeniu
- Musze- wystawiałam mu język i szybko wróciłam do łazienki.
Wczorajszy wieczór bym taki cudowny. Czułam się jakby Niko na nowo starał się mnie zdobyć. Wszystko było takie idealne. Delikatny dotyk jego dłoni, muskanie jego ust, czułe słowa a o nocy to już nie wspomnę to wszystko tak bardzo mi się podobało. Około godziny 9 obudził mnie jakże uroczy mój chłopak
- Skarbie, wstawaj!- szepcze mi do ucha a ja odpowiadam cichym pomrukiem i przeciągam się jak kot. Podnoszę się na łokciach i spoglądam w jego oczy
- Śniadanie- mówi uradowany i kładzie tacę na moje uda
- Dziękuję- delikatnie go całuje i zabieram się za jedzenie
Cały tydzień w Axsie dogryzałyśmy sobie z Paulina na wzajem. Trener czasem miał nas już dość wtedy przychodził Sebastian i zabierał mnie na rozmowę. Tłumaczył mi jak mam sobie poradzić z emocjami jak odciąć życie prywatne od zawodowego i takie bzdury, zdziwił mnie, że nie próbował się do mnie dobierać. Niko na nowo zaczął pokazywać mi jak mu zależy. Kolacje w restauracji, wyjście do kina, spacer, to było cudowne. Dziś jest ten dzień. Walka, moja pierwsza tak na poważnie. Niestety Penchev ma dziś mecz.
- Skarbie, śniadanie- słyszę troszkę przytłumiony głos chłopaka
- Już- krzyczę i szybko opuszczam łazienkę- Ty chyba jesteś chory, że ja zjem coś takiego i to przed walką- na stole zauważyłam stos naleśników z nutella i truskawki, swoja drogą nie wiem skąd od wziął truskawki o tej porze roku
- Ale to nie dla Ciebie- odpowiada łapiąc mnie w pasie i muskając moje usta- Tutaj mam twoje śniadanie- podstawia mi pod nos miskę
- Dziękuje- siadam na drewnianym krześle i zabieram się za jedzenie mojej cudownej sałatki z kurczakiem
- Ja nigdzie nie idę!- wypowiadam to zdanie już kolejny raz w ciągu 10 minut
- Skarbie!- łapie mnie za ramiona- Idziesz i będziesz walczyć, masz to wygrać. Ja postaram się zdążyć na twoje wyjście- spogląda w moje oczy i widzę w nich żal i smutek
- Dlaczego nie możesz tam ze mną jechać?- szepcze i wtulam się w niego opierając czoło o jego ramię
- Tłumaczyłem Ci to. Mam mecz i muszę na nim być ale gdy tylko skończymy to zjawie się na gali- całuje mnie w usta a ja z chęcią to pogłębiam- Idź już bo Sebastian pewnie już jest, trochę mi to nie pasuje, że jedziesz tam z nim
- Mi też- ostatni raz żegnam się z nim i wychodzę. Pod klatką czeka na mnie czarne BMW Karcza, pośpiesznie wrzucam torbę na tylne siedzenie i zajmuje miejsce pasażera
- Cześć- rzucam kiedy zapinam pas bezpieczeństwa
- Witaj piękna- uśmiecha się zadziornie i odpala auto
- O której walka?- zdobywam się na krótkie pytanie
- 19.15 jeśli nic się nie zmieni. A gdzie twój boy?- pyta sztucznie się uśmiechając
- Mój chłopak ma dziś mecz ale obiecał, że przyjedzie- odpowiadam podkreślając słowo chłopak
- Dobrze już dobrze laleczko- reszta drogi mija nam w ciszy. Kiedy parkujemy pod budynkiem chłopak wciska mi coś w dłoń- Bez tego nie wejdziesz- szybko wysiadam i zabieram swoja torbę
- Dzięki- jak najszybciej chcę znaleźć się w mojej szatni i rozpocząć przygotowania
- Zaczekaj- łapię mnie za dłoń i zmusza do spojrzenia na ten paskudny ryj
- Czego?- syczę przez zaciśnięte zęby
- Wyrywasz się jak szalona a nawet nie wiem gdzie masz się kierować, nie bój się nic Ci nie zrobię. Chodź zaprowadzę Cię do szatni i pójdę coś załatwić ale wrócę do Ciebie- uśmiecha się i razem udajemy się w stronę hali.
Czas mija zaskakująco szybko. Nawet nie wiem kiedy znajduje się na ringu. Jakoś nie szczególnie pamiętam wyjście, jedyne co zapadło mi w pamięć to piosenka do której wychodziłam na ring...
CDN...
Świetny rozdział :) kiedy następny? ;)
OdpowiedzUsuńkocham;**
OdpowiedzUsuńnajlepszy :) Super rozdział :)
OdpowiedzUsuńkiedy następnyyyy ??????????????:)))
OdpowiedzUsuń